تأثیر آتورواستاتین بر پاسخ استرس اکسیداتیو مغز و آسیب نورونی ناشی از دیابت

زمینه و هدف: بر پایه یافته های اخیر، آتورواستاتین، بجز اثر کاهندگی کلسترول، دارای اثرات دیگری مانند: اثر ضد التهابی و آنتی اکسیدانی نیز می باشد. با توجه به نقش استرس اکسیداتیو و التهاب در ایجاد نوروپاتی دیابتی، مطالعه حاضر به منظور مطالعه تأثیر حفاظت نورونی و ضدّ استرس اکسیداتیو آتورواستاتین در بافت مغز حیوان دیابتی انجام گرفت. روش تحقیق: موش های صحرایی نر نژاد ویستار، به صورت تصادفی، به چهار گروه (6تایی) شامل: نرمال، نرمال درمان، دیابتی و دیابتی درمان تقسیم شدند. موش های صحرایی، با تزریق داخل وریدی استرپتوزوتوسین (mg/kg40)، دیابتی شده و حیوانات درمان شونده، 8 هفته آتورواستاتین با دوز mg/kg/day40 دریافت کردند. در پایان آزمایش، نمونه خونی برای اندازه گیری گلوکز و اوره جمع آوری گردید. در نهایت، حیوان پس از بیهوشی عمیق، کشته شده و مغز حیوان برای اندازه گیری مالون دی آلدئید (mda) و مطالعه بافت شناسی برداشته شد. یافته ها: میزان اوره (mg/dl10±130) به طور معنی داری در حیوانات دیابتی (گلوکز خون mg/dl<450) در مقایسه با حیوانات نرمال (mg/dl7±58) افزایش داشت(05/0p<)؛ همچنین دیابت، موجب افزایش mda مغز حیوانات دیابتی (mol/mg proteinµ07/3±78/8) به همراه آسیب های بافتی گردید. آتورواستاتین به طور معنی داری اوره حیوانات دیابتی (mg/dl2/0±7/0) را در مقایسه با گروه نرمال کاهش داد. میزان mda مغز، به طور معنی داری در گروه دیابتی درمان شده با آتورواستاتین کاهش یافت (mol/mg proteinµ31/0±92/0)، (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که آتورواستاتین، از ایجاد نوروپاتی ناشی از هیپرگلیسمی جلوگیری کرده و بروز استرس اکسیداتیو مغز در حین دیابت را مهار می نماید. به نظر می رسد، افزایش اوره خون، یکی دیگر از عوامل آسیب مغز می باشد که آتورواستاتین به واسطه کاهش آن، از ایجاد نوروپاتی جلوگیری می کند.